Wiosną każdego roku leśnicy szacują szkody wyrządzone przez zwierzynę płową w młodych drzewostanach. Największe szkody wyrządzają jeleniowate przez tzw. spałowanie, które polega na ogryzaniu drzew z cienkiej kory. Zwierzyna uzupełnia w ten sposób zimowy niedobór składników pokarmowych. Spałowanie utrudnia prawidłowy wzrost i rozwój drzewostanów. Uszkodzenia drzew ułatwia wnikanie czynników chorobotwórczych, co obniża zdrowotność drzewostanów i wartość techniczną drewna.

Stosując nową metodę oceny szkód wyrządzonych przez jeleniowate, wyznaczono w drzewostanach w wieku od 2 do 20 lat stałe powierzchnie próbne w kształcie koła. Następnie określono zakres uszkodzeń (stan pączka szczytowego i stan pączków bocznych) oraz szkody od czemchania (ocieranie poroża o pnie) lub spałowania na wszystkich drzewkach rosnących w wyznaczonych  próbnych powierzchniach kołowych.

Szacowanie szkód nową metodą będzie prowadzone co roku, wiosną po ustąpieniu śniegu a przed rozpoczęciem wegetacji roślin.